Over Mij
In juni 2023 daagde mijn man Jerry en tevens allergrootste fan mij uit met de vraag waarom ik niet zelf composities ging maken. Hij kent mij wellicht beter dan ik mezelf ken, want dezelfde avond, mijmerend over zijn vraag, hoorde ik de melodie en harmonie van mijn eerste compositie in mijn hoofd spelen. Dit was voor mij een openbaring én een geschenk. Met mijn iPhone nam ik de muziek op en schreef die vervolgens met de hand in notenschrift uit.
Voor mijn allereerste nummer schreef mijn zus Ger spontaan een tekst en voelde daarmee aan dat deze melodie eigenlijk het beste bij mezelf paste.
Ze noemde het ‘Dans met mij’. Intuïtief verwoordt zus lief welke gevoelens ik heb bij het maken van mijn muziek. Zij schrijft sindsdien de teksten.
Geïnspireerd door mijn dierbaren heb ik het afgelopen jaar in totaal 15 composities bedacht en geschreven voor mijn eerste collectie: NOSTALGIA MOSTARA ©
Vervolgens maakte ik mezelf wegwijs in Musescore om mijn muziek te digitaliseren.
Met trots presenteer ik dan ook mijn eerste 9 digitale partituren. De overige 6 zijn in voorbereiding voor publicatie.
Dankzij de constante aanmoediging en het vertrouwen van mijn pianodocent Ruth Djatmiko, ben ik bij het Epta Congres 2024 terechtgekomen. Ruth is inmiddels een goede vriendin.
Van haar leer ik de geheimen van de piano, haar schitterende klanken, de nuance van de juiste aanslag en het luisteren naar de klank in de stilte. Elke les van Ruth is voor mij een muzikale reis.
Ook dank ik mijn pianodocent in Suriname Daniël Nirahoe. Tijdens mijn verblijf bij mijn vader in Paramaribo, werkten we bijna dagelijks samen. Net als Ruth heeft hij eindeloos mijn muziek voorgespeeld en meegedacht bij het verfraaien en voltooien van mijn composities.
Speciale dank gaat uit naar mijn vader Paul en broer Jörgen die beiden in Suriname wonen.
Om in hun aanwezigheid en in ons ouderlijk huis te werken aan mijn muziek ervaarde ik als een bijzonder groot voorrecht. Terwijl mijn vader en ik op een avond samen in de woonkamer aan het musiceren waren, hij met zijn gitaar en ik achter de piano, maakte ik een compositie voor mijn vader. En ontroerd door de vogeltjes die je in Suriname elke ochtend hoort fluiten, schreef ik ook een nummer voor mijn overleden moeder.
Last but not least een woord van dank aan Rine mijn overbuurvrouw in Suriname en die mij sinds mijn jeugd kent en het volgende over mij schreef: “Margit, je bent als muziek, een geschenk uit de hemel, een eeuwigdurende vreugde, een geneesmiddel voor de melancholie. Blijf altijd jezelf”
Margit Ostara Straub-Lieuw Kie Song, november 2024
